Terecht omschrijft Nikolaus Harnoncourt Mozarts Requiem als "een intens persoonlijke confrontatie, beangstigend en ontroerend in het geval van een componist die gewoonlijk zijn leven en ervaringen in verbazingwekkende mate gescheiden hield van zijn kunst," hoewel er toch een zweem van mysterie rond Mozarts zwanenzang hangt: we hebben die geheimzinnige opdrachtgever en de componist overleed terwijl hij aan zijn dodenmismuziek bezig was.
Over het Schicksalslied stelt Josef Sittard in zijn boek over Brahms: “Als Brahms nooit iets anders had geschreven dan dit ene werk, zou het op zichzelf al voldoende zijn geweest om hem te rangschikken onder de grootste meesters." Hyperions Schicksalslied, het gedicht van Friedrich Hölderlin dat aan de basis van deze machtige compositie ligt, ademt een tragische visie die nauw aansluit bij Brahms’ eigen biografie. In de eerste strofe wordt de zaligheid van de goden beschreven, terwijl de tweede strofe het lijden van de mensheid belicht, “zich blind in de afgrond stortend”.
Met Antwerp Symphony Orchestra, Collegium Vocale Gent, een keur aan solisten en Philippe Herreweghe aan het roer moeten we ons over die afgrond geen zorgen maken en mogen we ons aan een klepper van formaat verwachten voor de opening van het nieuwe Cofenaseizoen.
