Kalender

Maxim Emelyanychev, dirigent

Vilde Frang, viool

Beethoven - Vioolconcerto in D, opus 61

Beethoven - Symfonie nr. 3 in Es, opus 55, ‘Eroïca’

Beethovens Vioolconcerto, voor het eerst uitgevoerd in 1806, was compleet nieuw voor die tijd. De omvang was ongeëvenaard door enig ander vioolconcerto. Critici veroordeelden het werk aanvankelijk. Het beleefde zijn welverdiende doorbraak nadat Joseph Joachim het als dertienjarige in 1844 onder leiding van Felix Mendelssohn in Londen speelde. Sindsdien heeft het een vaste plaats op het concertrepertoire. Hoewel Beethoven maar één vioolconcerto schreef, klinkt elke interpretatie van dit werk compleet anders, nu eens traditioneel klassiek, dan weer romantisch of zelfs brandend gepassioneerd. Met Vilde Frang als soliste mogen we ons aan een verfrissende kijk op dit meesterwerk verwachten.

We schrijven december 1804. Beethoven is razend: Napoleon Bonaparte, die hij eerder aanbeden had, had zichzelf daadwerkelijk tot keizer gekroond! Dit stond lijnrecht tegenover het vrijheidsideaal van de componist. Daarom annuleerde hij zijn plan om zijn pas voltooide Derde Symfonie aan Bonaparte op te dragen. De bewaard gebleven titelpagina van een exemplaar van de partituur, waarop Beethoven letterlijk de opdracht "intitolata Bonaparte" heeft doorgekrast, getuigt van de woede van de componist. Dit werk gaf hij dan de bijnaam, “Eroïca”. Deze heroïsche symfonie bereikt haar effect echter ook zonder haar epitheton. Vandaag de dag wordt ze beschouwd als één van de belangrijkste werken van de componist. Beethoven zelf erkende dit toen hij de Oostenrijkse dichter Christoph Kuffner antwoordde op de vraag welke van zijn symfonieën hij als zijn belangrijkste beschouwde: "De Eroïca."

Maxim Emelyanychev, rijzende ster aan het dirigentenfirmament, is de ideale musicus om onze blik op Beethoven te verruimen. The Guardian omschrijft hem als volgt: “He is dynamic, energetic and exciting to watch, exhilarating for musicians and audience alike.”