1/12/2021 | 20:00
Case Scaglione, dirigent
Andreas Brantelid, cello
Ottorino Respighi: Antiche arie ed danze, suite nr. 3
Camille Saint-Saëns: Celloconcerto nr. 1 in a, op. 33
Max Bruch: Kol Nidrei, op. 47
Ludwig van Beethoven: Symfonie nr. 2 in D, op. 36
In 1802 groeide bij Ludwig van Beethoven het besef dat hij doof zou worden. Hij schreef een aangrijpende brief, bekend als het Heiligenstädter Testament, een uiting van zijn depressieve gevoelens over het onontkoombare noodlot. Maar daar is in zijn Tweede Symfonie, die in die tijd ontstond, nauwelijks iets van te merken. Integendeel, dit werk is eerder een uitdrukking van een krachtig levensgevoel. Algemeen oordeelt men dat deze symfonie de geest van Haydn en Mozart uitstraalt maar, men vergisse zich niet: het is al Beethoven ten voeten uit. Een voorbeeld: nog nooit begon een symfonie met zo’n lange trage inleiding waarin zelfs het beginthema uit de twintig jaar later geschreven Negende reeds opdoemt. Maar vóór Beethoven genieten we van het instrument dat met zijn warme klanken het dichtst de menselijke stem benadert: de cello. Het virtuoze 1e celloconcerto van Saint-Saëns en het ontroerende Kol Nidrei van Max Bruch zullen zeker onze aandacht prikkelen. Dit wordt genieten van een gevarieerde avond op nobele wijze geopend met de derde suite uit Antiche arie ed danze van Ottorino Respighi.
Andreas Brantelid
Andreas Brantelid (Kopenhagen 1987) debuteerde op 14 jaar als solist met het Koninklijk Deens Orkest in het celloconcerto van Elgar. In 2006 won hij de “Eurovision Young Musicians”-wedstrijd en het jaar daarna werd hij uitgeroepen tot “DR kunstner 2007”. Van 2012 tot 2015 was hij “Junge Wilde”-artiest in het Konzerthaus Dortmund. Andreas trad op met vele toporkesten en dirigenten als Andris Nelsons, Esa-Pekka Salonen, Philippe Herreweghe, Vasily Petrenko, Thomas Dausgaard, Andrew Manze en Jukka-Pekka Saraste. Met het London Philharmonic maakte hij een tournee in China. Andreas speelt op de ‘Boni-Hegar’- Stradivarius, hem ter beschikking gesteld dankzij de gulle steun van de Noorse kunstverzamelaar Christen Sveaas.